– ارجاع به پزشکی قانونی (در صورت نیاز): در صورتی که طلاق توافقی در دوران عقد باشد، اگر زن ادعا کند که باکره است، باید گواهی بکارت از پزشکی قانونی دریافت کند. این گواهی باید با معرفی دادگاه صادر شود و در صورت اثبات باکرگی، نوع طلاق بائن غیر مدخوله خواهد بود.
– شرکت در جلسات دادگاه: پس از ثبت دادخواست، زوجین باید در جلسات دادگاه شرکت کنند. در این جلسات، دادگاه مدارک و توافقات طرفین را بررسی میکند و در صورتی که همه چیز صحیح باشد، حکم طلاق صادر میشود.
– صدور رای طلاق و گواهی عدم امکان سازش: پس از بررسی مدارک و اظهارات زوجین، قاضی رای خود را صادر می کند. رای طلاق توافقی که به گواهی عدم امکان سازش معروف است، نشان می دهد که هیچگونه راه حل یا سازشی برای ادامه زندگی مشترک وجود ندارد. این گواهی دارای مدت اعتبار سه ماه از تاریخ قطعیت رای است.
– ثبت طلاق در دفترخانه و اجرای صیغه طلاق: بعد از صدور گواهی عدم امکان سازش، زوجین فرصت دارند تا طی سه ماه به دفتر خانه مراجعه کرده و صیغه طلاق را جاری کنند. لازم به ذکر است که برای جاری شدن صیغه طلاق، هر دو طرف باید در دفتر طلاق حضور داشته باشند. در غیر این صورت، طلاق ثبت نخواهد شد. همچنین، اگر یکی از طرفین در حضور نداشته باشد، میتوان از طریق وکیل برای ثبت طلاق در محضر اقدام کرد.
– اجرای توافقات در محضر: توافقات زوجین باید به دقت تنظیم و به امضای طرفین برسد. این توافقات در دادگاه خانواده ثبت و صورت جلسه می شود. همچنین، وکلای دادگستری قبل از ثبت داد خواست طلاق، تمام توافقات را صورت جلسه کرده و به امضای زوجین می رسانند تا بر اساس آن ها در دادگاه اقدام کنند.
با انجام مراحل قانونی مذکور به طور دقیق و با استفاده از مشاوره های حقوقی، روند طلاق می تواند به طور مؤثر و بدون پیچیدگی پیش رود. البته به شما عزیزان پیشنهاد می دهیم، مراحل طلاق توافقی را با وکیل پیش ببرید، تا روند طلاق به طور قانونی و بدون مشکلات پیش برود.